შაბათს ცუდ ხასიათზე გავიღვიძე. რაღაც ცვლილებები უნდა მოხდეს ჩემს ცხოვრებაში, ცვლილებებისადმი კიდევ არც ისეთი ხალისიანი დამოკიდებულება მაქვს ზოგადად, ამაზე ადრეც ვწერდი ბლოგზე. თან ავადმყოფობამაც არ დაადგა საშველი დამთავრებას.
რადგან გარეთ კარგი ამინდი იყო, გადავწყვიტე, რომ სჯობს არ დავნებდე ამ ცუდ ხასიათს და ავადმყოფობას და წავიდე სარბენად.
ცხვირში ერთი გალონი სურდოს გამხსნელების ჩასხმის შემდეგ, მივხვდი, რომ სირბილს მაინც ვერ შევძლებდი, რადგან თავი მიყანყალებდა მცდელობის დროსაც კი (რაღაცნაირი შეგრძნება რომაა, თითქოს ტვინი ეხეთქება თავის ქალას), ვიფიქრე, რომ ფეხით სიარული სჯობს, გამახსენდა ჩემი ერთი ფრენდის რჩევა, მეარა აღმართზე და დავგეგმე კუს ტბაზე ფეხით ასვლა, ჩემი სახლიდან.
ამდენი ხნის უმოძრაობის შემდეგ ძალიან მესიამოვნა ფიზიკური დატვირთვა, მაგრამ 2 მარტის Timha-ში კუს ტბაზე აღწევის შემდეგ დამდგარი იდეალური მომენტი მოხვდა, როდესაც დავჯექი ტბასთან, გავაკეთე გაწელვები და ცოტაც ვიმედიტირე. იმ წამს ყველაფერი იდეალური იყო – ამინდი, ხედი, ჩიტების ხმა, სადღაც შორიდან ხალხის ლაპარაკი, ღრუბლები, ცა, მეც კი იდეალური ვიყავი.
2 მარტი – კუს ტბა
ჰო, კიდევ Runkeeper-ის მიხედვით, ახალი რეკორდები მქონდა. ესაა რეკორდები და ჩემი განვლილი გზა:
P.S. კუს ტბიდან ჩამოსვლისას უკვე ძალიან დამეღალა კუნთები და რამდენჯერმე დავაპირე მიმავალი მანქანებისთვის ხელის დაქნევა, რომ ჩავყოლოდი ქვემომდე. მორიგი მსგავსი ფიქრისას, როცა გავჩერდი კიდეც უკვე, დავინახე ქვემოდან ზემოთ ძუნძულით ამომავალი ასე 65 წლის კაცი. მე კიდევ აღმართზე რომ ამოვედი ფეხით (სირბილზე არც მიფიქრია), იმასაც გმირობას ვუთვლი საკუთარ თავს და თურმე ვიმსახურებ, რომ მანქანით ჩავიდე. მაგრად შემრცხვა უცებ, თავში ერთი ფრაზა მიტრიალებდა: What’s your excuse?!
გავაგრძელე ბოლომდე ფეხით.
პროექტის ყველა პოსტი: Things I’m Happy About
დოდკას ბლოგი 
აუ, რა კარგი პროექტია <3 ბევრ ტიმჰებს გისურვებ ^_^
542 კალორია საათნახევარში :)) :უპ:
რაღაცნაირად მეამაყები. ბევრი რამის გამო.
Motivacias madzlevs es blogi.