Gay People, Part III

კიბორგას Guest Post. პირველი ნაწილი: Gay People, Part I.
მეორე ნაწილი: Gay People, Part II.

ნუ იასნია ეს ერთ დღეში არ მოხდა, მანამდე მოვხვდი ტობისთან სახლში, რომელიც თავის ბფ-თან ერთად ცხოვრობდა და ტამ ტვალეტში რო შევედი და კრუგომ რაღაც პლეიბოის ანალოგი გეი ჟურნალები რო ეყარა, და ნუ აშკარად გეი სახლი რო იყო (“გეი კლასიკა”: ბინა კედლების გარეშე, ანუ ბევრი ბოძები და შავი შპალერი, ბევრი რბილი ზედაპირები, ყველაფერი უბრანო “გალოკილობის” დონეზე და ბევრი “საინტერესო” და ლამაზი “მინიატურები”, წიპა პატარა ქანდაკებები “ზიმბაბვედან”, რაღაც პატარა “ლა საკალელია” ნივთები  და ა.შ.) და ნუ არადა ჩვეულებრივი და დაჟე მაგარი ტიპია ტობი, 42 წლის ბრიტანელი, რომელიც დღემდე ცხოვრობს და ცხოვრება უხარია, 42 წლის ასაკშიც რაგბს თამაშობს (ბავშობიდან) და მოედანზე(უკვე სერიოზულ თამაშებზე) ჩემზე უფრო აგრესიულად, ძლიერად და სასტიკად თამაშობდა, 42 წლის მეორე ხაზელი მოკლედ… ურთიერთობაში ძალიან ჩვეულებრივი, ბევრი გვილაპარაკია ყველაფერზე, ტამ პოლიტიკაზე, ადვოკატია, რაღაცეები გაგვირჩევია, აგერ ომის მერე მთავაზობდა თუ გინდა წამოდი აქეთო გაგიჩალიჩებ ვიზასო და ა.შ. – ჩვეულებრივი ჯიგარი როჟაა, ყველანაირი გამოხტომების გარეშე, პროსტო ნუ სახლში რო მიხვალ – ხვდები რო მისი პირადი ცხოვრება თემატურად იგივენაირია როგორც შენი – ყავს მუდმივი პარტნიორი, ცოლი სჩიტაი, აქვს იგივე პრობლემები – ვინ ამოიტანს საჭმელს, რატო ყრია იატაკზე ნასკები და ა.შ. პროსტო მისი პარტნიორიც მამრია რა…

კიდე ერთი ატკრავენიე იყო ჯეიმსი, მარა ეს ცოტა მანამდე, მოკლედ ფილის 7 კაცაზე რო მივდიოდით მანქანებში განაწილებისას ჩვენ მანქანაში (მე, ის კეანუ, ტობი(რულზე), ტონი(გუნდის მენეჯერი და 8 ნომერი) და…) აღმოჩნდა ვინმე ჯეიმსი, ეგეთი მეტრ-პიისატ კლიენტი, გრძელი თმებით, ცანცარა და ცუნდრუკა იმენნა აი ყველაზე საზიზღარი პიდარასტი რაც შეიძლება წარმოიდგინო, აი იმენნა რაღაც… სუ რო ტრინგიცებს, ლაპარაკობს ტანგებზე და ჭორაობს რაღაც საჭორიკანო თემებზე და აი ჩისტა აი პიდარასტი როგორიც წარმოუდგენია ყველას ეგეთი როჟა რა, “უიმეე” გეი კლიენტი.

მანამდე ვარჯიშებზე არ მოსულა, მარტო ფილიში წამოვიდა ჩემპზე (ზაფხულში ვარჯიშები იყო 7-კაცასთვის, მერე სექტებმრიდან იწყებოდა უკვე 15-კაცა ჩემპიონატი და ძირითადი გუნდი მერე დაიწყებდა ვარჯიშებს, ეხლა კიდე დადიოდნენ ასობენნი ენთუზიაზისტები ვისაც 7 კაცასთვის ვარჯიში და მონაწილეობა უნდოდათ) – მოკლედ მთელი გზა ვფიქრობდი რო ვიცი რატო ვერ ვიტან გეიებს.

ჩავედით ჩემპზე, ნუ იწყება თამაში, ყველა ვემზადებით რამე მორალურად, ჩვეულებრივი საჩემპიონატო თამაში ამერიკის მეორე ლიგაში, 7 კაცა, ჩვეულებრივი დალეწვა და დახოცვა რა. ეს ჯეიმსი ცუღლუტობს ისევ რაღაცას, ყველას ბუკვალნა @!@-ზე ახტება (წიპა ვიღაცა წამოგორდა, ეს მივიდა კალთაში ჩაუჯდა და ეტინგიცება რაღაცას…)… ხოდა მოკლედ ჯეიმს შენ იწყებ კრაიზეო… ადგა ჯეიმსი იმ ტიპის კალთიდან (კსტაი ის ტიპი იყო “native American” როჟა, ანუ ინდიელი, ეგეთი ჩაფსკვნილი, როჟაზე რო შეხედავდი უმაგა გეგონებოდა… გეი…) შეიკრა ჯეიმსმა კიკინა… ჩაიცვა ბუცები… შემოვიდა მოედანზე და…

მერე პაატა კაიფობდა – ეტყობა მაგას თავისი ბოიფრენდი ისე ხმარობს რო მოედანზე ინაზღაურებს აგრესიასო…

ტიპი ომობდა მოედანზე… ნაღდად მცხვენოდა რო მე სტრეითი ვარ და ეგ პიდარასტია… ნუ ანუ იქ ყველა გეი იყო ჩემ გუნდში ხო, უმეტესობა წნყარი მშვიდი გეები, ხელს რო არავის არ უშლიან თავისი გეობით, ჩვეულებრივი ადამიანები რა, ერთადერთი ეგ კლიენტი იყო იმენნა ვის გამოც მოედნის გარეთ ჩვენ გუნდს ეტყობოდა რო გეი გუნდია, და მოედანზე… მოწინააღმდეგის სტრეით გუნდი ჩანდა გეი გუნდათ იმასთან შედარებით… ვიმეორებ – მეტრა ნახევარი სიმაღლეში, კიკინიანი, შეღებილ თმიანი ტიპი… ხოცავდა იმენნა ხალხს, ზახვატი არ გაუმაზია, კონტაქტები, გადაყრები, ღრიალი, გუნდელების დუხის წამოწევა გაშვებული ზანოსის მერე, დაკიდებულზე ავარდნა და ბურთზე ახტომა, გაქცეულის ბოლომდე დევნა(კრაიზე იყო), და ეს ყველაფერი აბსოლიტური აგრესიით, მობილიზებულობით და ყველაფრით…

მარა მე მაინც შემდეგ დებულებაზე ვრჩები:

არსებობენ ტინგიცა სლიკინა სირისტიანი ადამიანები რომელიც გინდა სტრეითი იყოს, გინდა გეი და რაც მთავარია გინდა ქალი – მეზიზღება და მეზარება, პროსტო ეგეთი გეი როჟები კიდე ცდილობენ გამოჩნდნენ და რო ცემს ხან ვინ ხან ვინ – გეიობას აბრალებენ და კიდე ცდილობენ რო “ეპოტაჟურები დარჩენ” (როცა სტრეით ეგეთ სირისტიანს რო ცემენ, მერე ან გეი ხდება, ან გონზე მოდის, ან სახლიდან ვერ გამოდის და ნაკლებად გვხვდება თვალებში). ხოდა თუ ადამიანი ეგეთია ცხოვრებაში და ნუ მოედანზე გარდაიქმნება – ეტა ნი აპრავდანიე, იყოს ცხოვრებაშიც ნორმალური დალაგებული ადმიანი. თუ არა და პროსტო გულის ამრევია… იმჰო გეიებმა თვითონ უნდა დახოცონ ეგეთი გეები, იმიტო რო წყნარი ნორმალური ადამიანი გეი, არ დახტის, არ გეჩრება თვალში და თვალში გეჩრება ეგეთი პიდარმონი სიფათი და იასნია რო მერე გეები გგონია ეგეთი ტიპები პაგალოვნა…

და არსებობენ ჩვეულებრივი წყნარი ადამიანები, რომლებიც ცხოვრობენ თავის ცხოვრებით, არიან თავიანთი საკუთარი პიროვნებები, აქვთ თავიანთი ინტრესები და მიღწევები რის გამოც არიან საინტერესო ადამიანები და პლიუს აქვთ თავიანთი პირადი ცხოვრება და ვის ვინ უყვარს – ჩემი საქმე არ არის, ნუ ასევე ეზ ლონგ ეზ ცხვირში არ მთხრიან თავიანთ პირად ცხოვრებას(აქვე ატზავუს Toto-ს კომენტარზე და ავღნიშნავ რო მიუხედავად ამდენი ხანი გეების გვერდი გვერდ ცხოვრებისა არასოდეს არ მინახავს გეების ზასაობა ლაივში – ანუ პირადი ცხოვრების ცხვირში ჩაჩრის ამბავში რა, ის რო ქუჩაში კაცის და ქალის ზასაობა მიღებულია – ისიც კი სიახლეა პრინციპში და ნი ნადა ნამ პაკა გეების ზასაობა ქუჩაში… იასნა ხდება “იქ, იმ ქვეყნებში” მარა ყოველ შემთხვევაში გუნდში, გეებს რომლებმაც… მე ასე ვიტყოდი მართლა ცადეს ყოფილიყვნენ ადამიანები როგორც ადამიანები და არა “გეები როგორც ცალკე კასტა” – ესმოდათ რო ნი ნადა პორწიწ ტო ჩტო დასწიგნუტა… )

მოკლედ საბოლოოდ გეიებში ზუსტად ეს არი ნერვებზე მომშლელი – რო ცდილობენ საკუთარი თავის დამკვიდრებას – საკუთარი გეობით, არა იმითი რას წარმოადგენენ, ან რას ფიქრობენ, ან რას აკეთებენ, ან რა შეუძლიათ, არამედ იმითი რო გეები არიან. ეს ტინგიცობა, ტაკი მასხარაობა, ზედმეტი უსი-პუსი-მუსი იქ სადაც საჭირო არ არი და არანაირი მოთხოვნილება არ არსებობს…

ზუსტად ამიტო ნერვებზე არ მშლის ტობი, რომელიც ჩემი მეგობარია, არ მშლის ნერვებზე სტივი, რომელთანაც აღარ მაქ კონტაქტი, არ მშლის ნერვებზე რამდენიმე ქართველი გეი რომელზეც უბრალოდ ვიცი რო გეია და ვსიო. და “პაკო” იმჰო ყველას შლის ნერვებზე, გინდა გეის და გინდა სტრეითს…

როგორ გახდა ტობი ტობი? – მე ეჭვი მაქ რო ოდესღაც ტობიც ატუნტრუცებული სირისტიანი გეი იყო, ან იქნებ არც, იქნებ ჯერ რაგბისტი იყო და მერე გეი გახდა და სამუდამოდ შეინარჩუნა საკმარისი თვითდაჯრებულობა და სიმშვიდე იმისთვის რო რაღაც… ის რასაც “სტრეითები” ლაწირაკულ-მოქცევას ეძახიან ის არ დაეწყო… ნებისმიერ შემთხვევაში ტობი დღეს, მაშინ როცა მე მას ვიცნობ და ვსიმპატიზირებ როგორც კარგ ადამიანს, არის ძალიან წარმატებული 42 (უკვე 43) წლის იურისტი, ნუ თანაპარტნიორია რა ერთ-ერთი საადვოკატო კანტორის და ზანიმაეცცა ისეთი დიდი საქმეებით როგორიც არი ტამ ვორნერ-ბრაზერსის საჩივრები (ამაზე ყვებოდა ხოლმე ვხოხავდით, როგორ ჩივის ხალხი ტამ bugs bunny -ის გამოგონებაზე და რითი ამტკიცებენ თავიანთ ავტორობას და ა.შ.) – არის ნიუ-იორკში რაგბის გუნდის ერთ-ერთი თანაორგანიზატორი, დგას მეორე სხვატკაში მეორე ხაზში, ან 8-ზე, ჩვეულებრივად ცხოვრობს და უხარია რო ცხოვრობს, ყავს BF-ი რომელთანაც ერთად ცხოვრობს უკვე ბევრი წლებია. ნუ “ნამდვილი ქართველებისთვის”: ყავს 3 მანქანა(რაღაცა პორშე რომელიც არ მინახავს და ზუსტად მოდელი არ ვიცი, სხვა მანქანებიდან გამომდინარე ოჩინ ვაზმოჟნა რო კაიენი, BMW X5 და რაღაცა ინფინიტის ასევე ჯიპი თბილისში რო ყრია ეგეთები…), აქვს უზარმაზარი ბინა down town-ში. მოკლედ იდეალური სასიძოა ჩვენებური გაგებით… :დ

სინამდვილეში გეი-ტოლერანტულობის კვანძი იმ ისტორიაში იმალება რომელიც მოვყევი.

კაცების უმეტესობა მეგობრობას განიხილავს პირველ რიგში სანდოობის, საყრდენობის და ურთიერთ მხარდაჭერის პრინციპიდან. კი ურთიერთ გაგება, საერთო ინტერესები და ა.შ. ძალიან მნიშვნელოვანია ხანგრძლივი მეგობრობის შესანარჩუნებლად, მარა ხშირად ამ საერთო ინტერესების და სფეროების დაკარგვის შემდეგაც – მამრები მაინც რჩებიან მეგორებად იმენნა ურთიერთ დაყრდნობის და მხარ დაჭერის საფუძვლებზე.

კი ამ ნდობა/დაყრდნობაში – ძალიან მნიშვნელოვანი დოზა უკავია ექსტრემალურ სიტუაციებში თავდადების და “არ დაზადვნის” საჭიროებას. ანუ კაცები ერთმანეთს ყოველთვის აზომებენ საბოლოო ჯამში ჩხუბით(ანუ ეს მანქანების მატორების ზომა, ფულის რაოდენობა და სახლების ქალაქის ცენტრისკენ განლაგება მაინც მხოლოდ რაზაგრევია ხოლმე…), მესმის რო ზოგადად დაზომება და წემ ბოლე მუშტებით დაზომება, პირველ ყოფილი და “ფუ რა დონეა” მარა ასეა – მაშინ სექსიც, მათ შორის ბავშვის კეთებაც, პირველ ყოფილი და “ფუ რა დონეა”, სექსუალური მიმზიდველობაც, ჭამაც, ფეხით სიარულიც – ყველაფერი პირველ ყოფილია და არ უნდა გვეკადრებოდეს… მარა სინამდვილეში – ასწორებს, ასწორებს სექსიც, ასწორებს ჭამაც, ასწორებს ძილიც (რომელიც ასევე არქაიზმია…), ასწორებს ფეხის თითების ქონაც და კი – კაცებს უსწორდებათ ჩხუბი… უფრო სწორად “ჩაგვრა” (და ვეჭვობ რაც მეტია ქალების “თანასწორ უფლებიანობა” კაცები ამ ჩაგვრას უფრო მეტად გადაიტანენ ერტმანეთზე, ანუ სხვანაირად რო მოვატრიალოთ – ყველა ქალი რო დაჩმორებულად “აძლევდეს” თავის კაცს მუდმივად და ბეზატკაზნა(და იმენნა დაჩმორება მთავარია მანდ) – ომები არ იქნებოდა… :დ )

გეების მიმღებლობა ერთია მარა გეებთან ურთიერთობის და მეგობრობის ამბავში იასნია ყველაზე დიდი კითხვის ნიშანი ყოველთვის ამ ამბავშია ხოლმე, ანუ ეს “ფიცი მწამს ბოლო მაკვირვებსი”, ვიდზე კაცს გავს, დაჟე ზოგი გეი ახერხებს და ლაპარაკშიც კაცს გავს, და მერე არასოდეს არ იცი შეიძლება ამ ადამიანს ენდო თუ არა, რომც დაუმეგობრდე, არასოდეს არ იცი დაგაღალატებს იქ სადაც ყველაზე მნიშვნელოვანია რო ადამიანი გვერდში დაგიდგეს თუ არა (თუ დაკვირვებიხართ – პიდარასტი, მოიხსენიება ზუსტად ადამიანების მიმართ რომლებიც გადაგაგდებენ, ანუ ბოზი – არი ის ვინც ჩაგიშვა, პიდარასტი – ვინც დაგადო, არ შეასრულა რამე დანაპირები და ა.შ.) – კი, მირჩევნია ბრატი გეი, ტობი, რომელიც მოედანზე ვინმე რო მაგრა დამეჯახება – მოვარდება და მოლში მომაწვება, ვიდრე ბრატი რომელიც ქუჩაში რო ხიპიში მომივა – გაიძურწება (გინდათ ასე: ის ბრატი უფრო პიდარასტია მაგ მომენტში, ვიდრე ტობი…).

მეორე მხარეა – არ ვიცი რამდენად ეს ყველაფერი ისევე ბუნებრივია გეებისთვის. ანუ სად მთავრდება კაცი და იწყება გეი… აქ უნდა შევეხო ალბათ გეობის მოვლენას, ანუ რატო, როგორ ხდებიან კაცები გეები, ეს არი მართლა ჰიპოფიზის ჩანასოხობიდანვე მუტაცია, თუ ეს არი შეძენილი “დასწავლილი” მოვლენა, თუ ეს არი რაიმეს შიში ან რაიმე “ნიუდაჩის” შედეგი(იგივე ფსიქოლოგიური პრობლემა…), ან იქნებ სხვებმა რო ბევრი გეძახონ პიდარასტი ხარო – შეეგუები გეი გახდები – ხუი ივო ზნაეტ, ძალიან რთული საკითხია, ზოგს გეები რაღაც ზომბების პონტში რაღაც “მოზგა-იედი” ვირუსის რეზულტატი გონია, ზოგს გონია რო 1 თვის ბავშვს თვალებში რო ჩახედო მიხვდები გეია თუ არა, მე მაგალითად დღეს ძალიან ბევრს ვფიქრობ გეიობა ხო არ ვითარდება სუ თავიდან. ნუ აი ჩემი დღევანდელი ყოველდღიურობის კონტექსტში – სუ მაინტერესებს რამდენად დანაშაულია როცა კაცი ბავშვს იმავე დოზით უვლის როგორც ქალი(დანაშაულია ბავშვის გეიზაციის მიმართულებით) – ანუ იქნებ ჩვენ ქალები გვევასება იმიტო რო ერთადერთი ჩვენი საშველი მაშინ როცა უმწეოები ვიყავით – იყო ქალები. იქნებ კაცმა არ უნდა მოუაროს ბავშვს, იქნებ უნდა ეჩხუბოს, რო ბავშვი კიდევ უფრო გაიწიოს ქალისკენ და კიდე უფრო მეტ თავშესაფარს ხდავდეს მასში. მეორეს მხრივ იასნია იწყებ ფიქრს რო თუ ეს ყველაფერი ასეთი ხელოვნურია და ეს ქალების მოთხოვნილება ასეთი “ბინძური” გადატანაა ეგეთი “სიყვარულის” დედაც და სუ მკვლელი მანიაკი გაიზარდოს ნეტა… :დ თან სუ გახსენდება ისტორიები გეებზე რომლებსაც მამა ბავშობაში ცემდა… მარა მერე ფიქრობ რო “ბიოტ ზნაჩიტ ლუბიტ” და იქნებ ის ბავშვი მაინც ფიქრობდა რო ვუყვარვარო და მრე… მოკლედ კონსულტაცია მჭირდება გეებთან ამ თემაზე, არადა როგორ გინდა დაელაპარაკო – “როგორ გახდი გეი?” – პრი ეტომ არა “დეფლორაციის” ისტორია, არამედ სინამდვილეში თუ უფიქრია – როგორ მივიდა იმამდე ვინც დღეს არის… და თან უნდა ელაპარაკო იასნა იმ კონტექსტით რო “მე ჩემი შვილი არ მინდა გეი იყოს” ხოდა… რო დავუბრუნდე გეების სანდოობის და ზოგადად მოქცვის თემას:

ვ ჟიზნი – ბევრი გეი რბილად რო ვთქვათ ისეთი “ტრიაპკა” ტიპია (რასაც ამართლებს ტამ “პაციფიზმით”) – რო იასნია იწყებ ფიქრს რო, გეი – არის რაღაც ქალური, ქალურიც კი არა, იმიტო რო ბევრი ქალი უარესი ბაევიკია ვიდრე ბევრი სხვა კაცი, მარა მაინც ნუ ობში მოსული დაშვებაა რო ქალური ნიშნავს რბილი და არა აგრესიული, ხოდა შესაბამისად იასნია კაცს არანაირი ინტერესი არ უჩნდება იმეგობროს გეისთან – მხარში ის არ დაგიდგება და რად გინდა უძუძუებო არსება რომელიც კაციც არ არი? :დ (ნუ კითხვაზე “ტრანი ჯობია?” – პასუხია რო სილიკონის ძუძუები ზოგადად ტეხავს პრინციპში თორე… at least დაახლოებით იცი ვ კაკუიუ გრუპუ აპრეძელიწ და უნდა ენდო და ებრატო თუ მოტყნა…  :დ )

+ იასნია მეგობარ გეის არ უნდა შეეშალოს და სადმე შუაში სიყვარულში პრიზნანიე არ გამოგიცხოს, ფრიათნა რო ასეთი სუპერ სექსი ხარ, მარა მერე ჩნდება იგივე პრობლემა რაც უჩნდებათ ქალებს – როცა კაცები პრიზნაემსუ ვ ლუბვი და იმათ არ ვუყვარვართ უკან: ურთიერთობის გაგრძელება გამოდის ან “შემაბი და იქნებ მოგცე” ან მუდმივი სადისტური სარგებლობა მისი გრძნობებით და ცოდნა რო ის “სუ ელოდება”. კაკ რეზულტატ უნდა დაადო. მერე იასნია ფიქრობ რო ნა ხრენა ვძამაკაცობდი ამდენი წლები ტიპთან თუ ასე სირულად ჩაიყარა დახარჯული დრო და ენერგია წყალში და იასნია მეორედ გეის აღარ დაუმეგობრდები. კი – კაცები ბევრად უფრო ხშირად მეგობრობენ ნა ვსიუ ჟიზნ, იმიტო რო ნდობა და მხარდაჭერა წყალში გადასაყრელი ვეშები არ არი, და კაკ რაზ ესეთ მეგობრობას ანგრევს რა? – ურთიერთ პროჭობა და პიდარასტობა (რაც სინამდვილეში ერთი და იგივე მიმართულებით “იყურება” :დ ) – ეტა ია კ ტამუ რო ეს არის რასაც მოელიან გეისგან და რის გამოც კაცები ცდილობენ მინიმუმ არ გაეკარონ გეის, შესაბამისად არ გაიგონ რო ისიც ადამიანია, შესაბამისად ეშინოდეთ, არ ევასებოდეთ, აბრაზებდნენ და დალშე პაშლო პაეხალო…

მე არ მოვუწოდებ სტრეითებს გეი მიმღებლობისკენ, ისევე როგორც მარაზმია ეს “ზანგების ადაპტაციის” პროგრამები – რომლებიც სინამდვილეში იწვევს მათ კიდევ უფრო ჩვნებას რო “1 დონით დაბლა არიან”, ზანგების ადაპტირებას თუ რამე იზამს ბოლოს და თუ რამემ ქნა აქამდე, ნამდვილი თანასწორ უფლებიანად აღიარება რა, იყო საქციელები აი წიპა “პატრიოტში” რო არი – ზანგი რო თეთრების გვერდზე ომობს მიუხედავად იმისა რო არ ევალება. 1 გეი რომელიც აფხაზეთს დაიბრუნებს, გაბაზრებული გეი – რომელიც აფხაზეთისთვის ომში გმირულად დაეცემა, კარგად ცნობილი გეი რომელიც ჩარჩენილი ქართველების გამოსაყვანად მტრის ზურგში შეძვრება და ვინმეს დაჭრილი ზურგზე გამოათრევს – უფრო მეტს იზამს მთელი გეი სამყაროსთვის ვიდრე 1000 ჩატარებული “გეი ტოლერანტულობისკენ” მომწოდებელი გეი პარადი… წემ ბოლეე ჩვენთან, ვინაიდან ყველა სამყარო – ლოკალური სამყაროა, ჩვენთან დღეს პრობლემები არის კონკრეტული, გმირობაც და “მხარში დადგომაც” არის კონკრეტული.

მოკლედ გეების მომავალი ისტორია – გეებისვე ხელში. მე მაგალითად ვიცნობ 1-2 ქართველ გეის, რომლებიც საკმაოდ გაბაზრებული გეები არიან, მარა რომლებსაც არ ეშლებათ “კაცობაში”, და მათთან ძალიან მშვიდად ძმაკაცობენ და ემეგობრებიან, მიუხედავად იმ საფრთხისა რო სადმე სერიოზულ გარჩევაში ვინმე მოგაძახებს “შე პიდარასტის ბრატოო” – მარა ნა სამომ ძელე in long term ბევრად უფრო ვაჟნია რო მასეთ სიტუაციაში შენი ძმაკაცი, სულ ერთია გეი თუ ვინ, შენთან ერთად შეიწიხლება, შენთან ერთად გაუყრიან დანას და ა.შ. (ვინაიდან “კაცობა” ფასდება იმენნა განწირულ ბრძოლაში, თორე იქ სადაც გამარჯვება გარანტირებულია იასნია ყველა შენ გვერდზე დგას…) – ამ კონტექსტში სუ მეღიმება ხოლმე რო ეს ჩვენი “ნამდვილი კაცები” თავისუფლად ახერხებენ როცა საჭიროა თვალი დახუჭონ კაცობის განსაზღვრების ამ კრიტერიუმზე და სპაკოინნა თქვან “რუსეთს მაინც ვერ მოუგებ და რას ეომები” -ო. :დ – ნუ ეს ცალკე თემაა… მე დღემდე ვიძახი რო მომავალ წლებში გადაწყდება საქართველო დღეს რა კონტიგენტისგან შედგება, ან დახოცება ის სასტავი რომელიც უკომპრომისოდ იომებს საკუთარი გინდა კაცობის, გინდა სინდისის დაცვისას და ვინც დარჩება – ის იქნება საქართველო, ან უმეტესობა იომებს ამ კაცობის გულისთვის და… 100-150 ათას დამცველის ომით დასაპრყობად, წემ ბოლეე ჩვენ მთიან რეგიონში, წემ ბოლეე როცა საკმაოდ აგრესიულად “კარგად” ვიარაღდებით საჭიროა… 1 მილიონი ან მეტი ჯარისკაცი… მაგის ნახევრის გამოყვანა იქნება დღეს სრული კატასტროფა რუსეთისთვის და… პროსტო იმ 150 000 კაცს გამოსვლა ჭირდება… ხოდა ან დღეს ვართ ქვეყანა რომელშიც ცხოვრობენ ასეთი კაცები – ან არ ვართ და ვართ სხვანაირი, მე არ ვიძახი რო “კარგი” ობიექტურად არის ასე ან ისე, მე ვიძახი რო მე ასეთი მინდა, იმას შეიძლება ისეთი უნდა (ან ვერ გაუაზრებია რო ისეთი უნდა მარა თავისი რაღაც გრძნობების, შიში არ მინდა ვთქვა, იქეთ ექაჩება და ბოლოს იმას მიიღებს და…) – ხოდა რაც იქნება იქნება.

ხედავთ? – გეი პოსტიც მილიტარისტულად დავამთავრე. მარა ასეა – მილიტარისტი გეი მაჩვენეთ, არა “იარაღიანი კაცები მომწონს”, არამედ “წამო ვიომოთ” -ი და ბრატია ეგრევე… :დ