Spring at last!

ჩვენ არ გვაქვს “შოკმანჟე” და “ბეილისი”, სამაგიეროდ გვაქვს “მოსულიშვილის ღვინო”.
(c) “ხინკალცენტრის” სარეკლამო ბროშურა.

აი სადმე რესტორანში ან სახინკლეში რომ ხართ და ჭამთ, ჭამთ, ჭამთ, მერე ჭამა უკვე შეუძლებელია, ამიტომ ხინკლები, ბადრიჯნები და ერთი-ორი ღერი კარტოფილი რჩება.

მერე სახლში მოდიხართ, გადის რამდენიმე საათი და ისევ გშივდებათ და იხსენებთ მაგიდაზე დარჩენილ საჭმელებს… და ოცნებობთ, ოცნებობთ და ნანობთ, რომ საერთოდ რამე დატოვეთ…

ა? არა? მარტო მე ვნანობ ხოლმე?

დღეს ვიყავი ბლოგერების მინიშეხვედრაზე ზამთრის გაცილებისა და გაზაფხულის შემოსვლის აღსანიშნავად (რაც იქ არავის გაგვახსენდა, არც მე – მხოლოდ მწვადი მახსოვდა პრინციპში).

და სურათებს შორის, რომლებიც გადაიღეს, ერთ სურათს ვუყურებ ბოლო ნახევარი საათია დაშტერებული…

ვდებ [პარდონ წითელი თვალებიზა, არავის გეპრანჭებით მაინც] და მივმართავ დედაჩემს: – ჩემი 6 თვის თუ 9 თვის სურათი რომაა ბავშვობის სურათების ალბომში, ამოიღე, ჯერ ამას დახედე, მერე იმას და მითხარი – საერთოდ გავიზარდე???

_ _ _ _ _

ბონუსი:

დღეს გენიალური თემა ვნახე ფორუმზე, მასმედიის განყოფილებაში. გაზეთ “ასავალ-დასავალში” დაბეჭდილა სტატია სათაურით – “პასუხად თემურ წიქორიძეს – “დათა თუთაშხიას მკვლელს” და “ძაღლების მეგობარს”. დანარჩენს ვაკოპირებ:

ეს “ქეისი” ჟურნალისტიკის სახელმძღვანელოებში უნდა შევიდეს !!!

გაზეთ “ასავალ-დასავალის” ერთ-ერთ ნომერში უპატრონო ძაღლების შესახებ დაიწერა სტატია. ამ სტატიას გამოეხმაურა ცხოველთა დაცვისა და გადარჩენის საზოგადოების თავჯდომარის მოადგილე თემურ წიქორიძე და (სტატიაში რომელიც აქ დევს Gspsa.org.ge) თქვა, რომ ეს იყო შეკვეთილი და არაპროფესიონალური სტატია (სულ რომ დედა ეგინებინა, რა მნიშვნელობა აქვს…)

ამასთანავე, თემურ წიქორიძე არის ის ადამიანი, რომელმაც ბავშვობაში ფილმ “დათა თუთაშხიაში” ითამაშა გუდუნას როლი. ანუ ფილმში მოკლა საკუთარი მამა, დათა თუთაშია.

ჯერ ამ ადამიანს, თემურ წიქორიძეს, რომელიც ძაღლების უფლებებს იცავს  “მეძაღლე” უწოდეს. პირდაპირ ესე წერია. ასეთ მრავალ შეურაცხყოფასთან ერთად, რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, სტატიის ბოლოს რედაქციის პასუხი:

რედაქციისაგან
” როგორც საქართველოს ცხოველთა დაცვისა და გადარჩენის ორგანიზაციის თავჯდომარის ბესიკ კოჭლამაზაშვილის ინტერვიუდან შევიტყვეთ, “ასავალ-დასავალის” პუბლიკაციებისა და ჩვენი ჟურნალისტების წინააღმდეგ დაგეშილი მისი მოადგილე თემურ წიქორიძე, ის გუდუნა ყოფილა, რომელმაც ფილმ “დათა თუთაშხიაში” სიცოცხლეს გამოასალმა ნაწარმოების მთავარი გმირი. საინტერესოა, რა ასაზრდოებს ამ პიროვნებას, როდესაც ცილისწამებას მიმართავს, – ძაღლების პათოლოგიური სიყვარული თუ მაწანწალა ძაღლებისგან გამწარებული, ან თუნდაც დასნებოვნებული ადამიანის პათოლოგიური სიძულვილი?! ”

2009 წლის 16 – 22 თებერვლის N7 (752)

ამ ადამიანს ბრალს დებენ დათა თუთაშხიას მკვლელობაში...

ამ სტატიაში არის ფოტოსურათი ფილმიდან “დათა თუთაშხია”, სადაც აღბეჭდილია თუ როგორ კლავს გუდუნა დათას.

და ფოტოს აწერია: “კადრი ფილმიდან “დათა თუთაშხია” გუდუნა კლავს მამას”

სტატიის ავტორია ვინმე მეგი საჯაია.

მეგი, მიუხედავად ახალგაზრდა ასაკისა (სურათის მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ), შენ უკვე თქვი საკუთარი სიტყვა ქართულ ჟურნალისტიკაში! :D